Issyk mezar höyükleri.

nik · 11 Ara 2017

[h=2]Issyk mezar höyükleri.[/h]

Issyk Lideri.

Höyüğün kazısında bulunan silahlar.

Çömlekçilik.

Höyüğün cenaze evi.

Kazakistan'ın eski höyüklerine arkeolojik geziler.

"Sessiz höyükler, kırıklar ve kemikler
Sadece ölümsüzlük kelimesi verilir,
Dünyadaki mezarlık çağlarının karanlığından
"Rus şair ve yazar Ivan Bunin.

Isyck Barrow (Kazak Esik Obasi), bölgenin içinde yaşayan Saka kabilelerinin tarihinin ve materyal kültürünün en parlak anıtlarından. VI - V yüzyılların sonunda Kazakistan. MÖ. e. Issyk şehrinin kuzeyinde yer alan Alma-Ata'ya 50 km uzaklıktadır. Höyüğün çapı 60 metredir. Kazılar 1969 - 70 yıllarında Kazak Sovyet arkeolog KA Akishev önderliğinde gerçekleştirildi. Merkezde ve güney duvarı yakınında iki cenaze hücresi bulundu.
Merkez, soygun sonucunda mezarı tamamen deforme oldu. Yanal mezara rahatsız edilmedi. 17 yaşındaki savaşçı torbası, içinde dikdörtgen planlı bir Tien Shan köknarından yapılmış tomruklara gömülmüş. süslemeleri, geniş kase, kase, seramik kaplar, kovalar, desenli, gümüş kase ve bir kaşık, bronz kaseler: 31 ev eşyaları "Kraliyet" Saks - güney ve bulunurdu Batısında.
Gümüş kâselerden birinde, Issyk Yarımadası olarak bilinen 26 tabeladan oluşan bir yazıt vardır. Yapının kuzey yarısında, iyi döşenmiş 10 panoda ölen kişi başı batıya döndü. Yaldızlı bir elbise üniforması giymişti. Başın üstünde (65-70 cm) konik başlık, 200'den fazla altın obje ile süslenmiş.
Bunların çoğu rakamlar leopar, argali, dağ keçisi, atlar ve kuşlar betimliyor. Boynunda bir kaplan kafa görüntüleri olan bir altın kolye var. Ayrıca kaplan kafası büyük dikdörtgen altın plaklar - Kısa ceket (beshnent) kırmızı deri yaka ve etek ucunda, küçük altın süslemeleri ile noktalı. altın ile dekore beshpenta deri kemer tepesinde bir geyik sürme bir rakam şeklinde tokası.
Botlar ve açgözlülükler küçük altın süslerle kesilmiş. bel demir hançer-akinak sağ yaldızlı kılıcına bıraktı. Her iki geyik dörtnala rakamlar ve atların şeklinde yapılmış, kırmızı deri kılıfta içine alınır. Ellerinin parmaklarında iki altın yüzük vardır. Bir halka - muhteşem Headdress profilinde bir adamın kafasının görüntü ile mühür.
Savaşçı kıyafetlerindeki altın plakaların ve plakaların toplam sayısı 4 binin üzerindedir. şapka, ayakkabı, dış giyim tüm sektörler için yeni ve değerli malzemeler sağlanan - Issık arabası altın küpe, yüksek takı üretim teknolojisi, silah ve ev eşyaları, asil Saks geleneklerin, giyim örneklerinin kullanılabilirliği gömülme ölen, tam koruma gömülme yol imalat yöntemine Bulundu Kazakistan'ın paleoantropolojisi için en eski tarih, materyal kültürünün tarihi, sanat, yazı ve dil tarihi.
Zaten ilk çalışmalar, modern Kazakların atalarının dünya uygarlığına olan katkımız hakkındaki bilgimizi tamamlamak için o dönemin insanlarının kültürel gelişimi, sosyo-ekonomik ilişkiler ve kültürel bağlar seviyesi hakkında yeni sonuçlar çıkarmamızı sağladı. Mezar toprağı çapı 30 ila 90 ve yüksekliği 4 ila 15 metre olan 45 büyük imparatorluk mezarı höyüğünden oluşmaktadır. Issyk mezarlığı diğer benzerliklerden farklı değildir.
M.Ö. 1. bin yılın göçebe yaşlı asayiş soförünün mezarı olan bu mezar höyükleri genellikle "kraliyet" olarak adlandırılır ve çoğu antik zamanlarda yağmalanmıştır. Soyguncular, iki kez Issyk höyüğünün mezarına girdiler. Mezar çukuru antik yüzey seviyesinin 1.2 m altındaydı ve yırtıcı kazılar tarafından deforme edildi. Bununla birlikte, setin güney kısmının altında ikinci gömü kütükleri bulunmuştur.
Merkezden 15 metre uzaktaki bu yanal mezar gözetimsiz kaldı. Şu anda, bir dikilitaş Issyk topraklarında, Issyk mezar höyüğünün yerini işaretleyerek inşa edilmiştir. Kentin sınırında, Yesik-BAK karayolu boyunca uzanan sınırda, "kraliyet" mezarlığının iki zinciri var; bu bölgeler, düzenli olarak toprakla dolanıyor ve kısmen yazlık evler tarafından işgal ediliyor.
Issyk mezarlığı höyüklerinin yakınında, 1968 yılında kent statüsünü alan bir kasaba ve bir yağmurlama sistemi var . Almatı bölgesindeki Enbekeshikazakh bölgesinin 1932'den beri idari merkezi. Nehrin sağ kıyısında Almatı'nın 55 km güneydoğusundadır. Issık. 1854 yılında kuruldu. 1867 - 1918 - Nadezhdinskaya köyü, 1918 - 1968 - Issyk köyü.

Issyk mezar höyükleri.

Issyk kurganları bulur.

Issyk mezar höyükleri.

Kaynaklar:
K. Akishev. "Orta Asya Anıtları". Yazar M. Khashimov. Saga Yayınevi, 2001. www. farsah. kz. "Antik Kazakistan" Arias, Saks, Huns, Türkler.Kazakistan'ın çocuk ansiklopedisi. Almatı, 2007, yayınevi Aruna. Medoyev AG ,. Magauine M. Kazak tarihinin alfabesi. Belgesel anlatım. Almatı, "Kazakistan".

nik · 11 Ara 2017

[FONT=&quot]

[/FONT]

[FONT=&quot]

Resim 8. Limantepe Höyüğü’ndeki protogeometrik dönem oval evinin batıdan görünümü. Ortada M.ö. 4. yüzyıla ait kuyu izleniyor.
Figure 8. The view of the Protogeometric period oval structure in Limantepe Mound from the west. Amidst is the well belonging to the 4[SUP]th[/SUP] century B.C.[/FONT]

nik · 11 Ara 2017

ANMED Sayı: 2006-4

Harmanören-Göndürle Höyük Mezarlık Kazısı 2003

Mehmet ÖZSAİT

Isparta'nın 27 km. kuzeydoğusunda yer alan Göndürle Höyük mezarlığında, Isparta Müzesi adına, bilimsel başkanlığımız altında, 1993 yılında başladığımız kazılara, İstanbul Üniversitesi Rektörlüğü Bilimsel Araştırma Projeleri Yürütücü Sekreterliği'nin maddi destekleriyle 6 Ağustos - 15 Eylül 2003 tarihleri arasında devam edilmiştir.

Kazı alanı Isparta İli Atabey İlçesine bağlı Harmanören Köyü'nün 1 km. kadar doğusunda yükselen Tavşan Tepe'nin (1014 m.) güneyinde, Tepecik Altı denilen yerdedir. Arkeoloji literatürüne Göndürle olarak geçen höyüğün 500 m. kadar kuzeybatısında bulunan prehistorik mezarlığın bu kesimde ve ovada doğu-batı yönünde 300 m. kadar uzandığı, yüzey buluntularına ve köylülerin anlatımlarına göre yaklaşık olarak 40.000 m2.'lik bir alanı kapsadığı anlaşılmaktadır. Tepe yamacından ovaya doğru hafif bir meyil gösteren arazi, konumundan dolayı yüzyıllardır erozyona uğramış bölgeye tarımın yanı sıra meyvecilik ve bağcılığın girmesiyle doğal tahribat insan eliyle tahribata dönüşmüştür. Ekim ve dikimin yanı sıra kaçak kazılar da mezarların dağılmasında etken olmuştur. Tüm gömüler inhumasyon'dur, kremasyona bugüne kadar rastlanılmamıştır.
2003 yılında iki açmada çalışılmıştır. 2002 yılında açtığımız Açma U'nun batısında 5x5 m. boyutlarında başlanan ve batı duvarında mezar küplerinin gelişlerine göre açılan ceplerle 6x8.5 m. boyutlarına ulaşan Açma Ü'de on bir mezar tespit edilmiştir. Ayrıca 2001 yılında açılan Açma S'in, kışın yağışlarla çöken doğu duvarında görülen iki mezar da, açılan ceplerle açığa çıkarılmıştır. Böylece, 2003 kazı sezonunda tespit edilen on üç mezardan yalnız beşi (Mezar S9, S10, Ü7, Ü8, Ü11) el değmemiş, fakat doğanın tahribine uğramış, çatlak-kırık olarak bulunmuştur. Diğerleri, ya zamanında yenileri düzenlenirken (Mezar Ü1) ya da günümüzde (Mezar Ü2, Ü3, Ü5, Ü6, Ü9, Ü10) tarım ve define arama nedeniyle tahrip edilmişlerdir. Bu yıl, mezarlardan biri (Mezar Ü4), düzenlenmesi ve tipiyle farklılık göstermektedir. Diğer on mezarın tümü küp mezardır. Doğu-batı doğrultusunda yerleştirilen mezar küplerinin doğuya bakan ağız açıklıkları, biri dışında (Mezar Ü9), büyük bir düz taşla kapatılmış, kapak taşının arkası, küpün üstü ve gövdesi büyük toplama taşlarla ve küp kırıklarıyla örtülerek korunmaya alınmıştır.

Mezar Ü1: -36 cm.'de ulaşılan mezar, iki küpün birleştirilmesiyle oluşmuştur. Hafif dışa çekik ağızlı, geniş omuzlu, dibe doğru daralan gövdeli bir küp, dışa çekik dudaklı, geniş gövdeli bir küple ağızdan birleştirilmiş, ikinci küpün dibi gövde altından kırılarak HÖM03Ü1 mezar küpünün ağzı oluşturulmuştur. Düzgün büyük bir taşla örtülen ağız açıklığı, iri, düz bir tarla taşıyla desteklenmiştir. Kapak taşının önü ve çevresi küp kırıkları ve toplama taşlarla korunmaya alınmıştır. Küpün üst kısmının da taşlarla örtülmüş olması gerekir. Fakat oluşturulan mezar küpünün üst kısmı ve koruma taşları tarım dolayısıyla kaybolmuştur. Mezar Ü1'in günümüzden önce, zamanında da tahrip edildiği, HÖM03Ü8'in koruma taşları arasında, küpün omuzu üzerinde HÖM03Ü1'in ağız parçalarının kullanılmasından anlaşılmaktadır. Mezar Ü1 düzenlenirken küpün ağzı, Mezar Ü7'nin gövdesi üzerine dikkatle yerleştirilmiştir. Kapak taşı ve destek taşları HÖM03Ü7 gövdesi üzerine konmuştur. Mezar Ü7'nin küpü tahrip edilmemiş, fakat kapak taşının ağırlığı küpün gövdesini çatlatmıştır. HÖM03Ü1'in kapak taşının ve diğer taşların ağırlığı HÖM03Ü7'nin gövdesini çökertirdi. Bu da bize Mezar Ü1 düzenlenirken HÖM03Ü7'nin içinin dolu olduğunu, fakat dolgunun çok ince ve temiz olması, toprağın zamanla küp içine sızmasıyla dolduğunu gösterir. HÖM03Ü1'in ağız açıklığının hafif güneydoğuya sapmasına karşın, HÖM03Ü7'nin ise, güney denecek kadar güneydoğu doğrultusundadır. Ağız açıklıklarının farklı yöne bakması, gömülerin hem zaman olmadığım gösterir.
Mezar Ü7: -52 cm.'de ulaşılan HÖM03Ü7 mezar küpü, dışa çekik geniş ağızlı, düz dudaklı, belirsiz kısa boyunlu, dört tutamak kulplu, düz dipli bir küptür. El değmemiş olarak bulunan bu mezarda örtü sistemi çok güzelolarak izlenebilmektedir. Küp boynunun iki yanı iri fakat yassı toplama taşlarının üst üste yerleştirilmesiyle adeta bir örgü gibi boynun iki yanını ve üstünü çepeçevre korumaya almıştır. Bunların üstü de irili ufaklı tarla taşları ve kırılan çömlek parçaları ile örtülmüştür.
Mezar Ü2: -51 cm.'de ulaşılan ve çok az bir meyille yerleştirilen HÖM03Ü2 mezar küpünün üst yarısı tarım nedeniyle tamamen dağılmış, küpün bazı üst gövde parçaları ve koruma taşları gövdenin içine çökmüş, kalan alt karın kenarında küçük bir gaga ağızlı, şevron bezemeli bir testicik (HÖM03Ü2-1) ele geçti. Hafif dışa çekik ağızlı, belirsiz kısa boyunlu, düz dipli dört tutamak kulplu orta boy bir küptür. İn situ bulunan kapak taşı önündeki destek ve küçüklü büyüklü koruma taşları arasında bulunan küp kırıkları üzerinde çalışıldığında, bir küpün kırılarak parçalarının koruma taşları arasında kullanıldığı anlaşılmıştır. Hatta bazı ağız parçalarının birleştiği görülmüştür. Küp veya çömleğin kırılarak destek ve koruma amacıyla kullanıldığını HÖM97Ml, HÖM99P10, HÖM00Rl gibi, diğer mezar küplerinde de rastlamıştık.
Mezar Ü3, Ü5 ve Ü6: Bu açmadaki tahribat 1989 yılında arazi yolunu genişletmek için yapılan çalışmalar sırasında açığa çıkan mezarlık alanında, define amacıyla kepçenin daha içerilere daldırılması sonucudur. Açmanın güneydoğusundan itibaren, yarısına yakın kısmı karıştırılmıştır. Bu kesimdeki mezarlar (Mezar Ü3, Ü5, Ü6) ya tamamen, ya da kısmen dağıtılmıştır. Koruma ve destek taşları dağıtılmış olan düz geniş ağızlı, tutamaklı, kaideli ve akıtacaklı orta boy bir küp olan HÖM03Ü3'ün önünde taş örgüyle anıtsal bir alanın oluşturulduğu anlaşılmaktadır. HÖM98N4, HÖM 99P10, HÖM00R2, HÖM00R13 de, farklı da olsa, aynı gaye gözlenmiştir. Bu kitlenin doğu köşesinde gaga ağızlı bir testicik (HÖM03Ü3-1) ele geçti.
Mezar Ü5: -127 cm.'de açma doğu duvarı önünde tespit edilen, koruma ve destek taşları dağıtılan, üst yarısı tümüyle kaybolan HÖM03Ü5'in ağzının bazı parçaları açma duvarı önünde -163 cm.'de ele geçmiştir. Dışa çekik geniş ağızlı, düz bezemeli dudaklı,düz dipli orta boy bir küptür. Şimdiye dek ele geçen ağzı bu tip bezemeli küplerden form bakımından farklıdır.

Mezar Ü4: Düzenlemesiyle çok farklılık göstermektedir. Anıtsal diyebileceğimiz bir mezar olan Ü4'de, cranium ve uzun kemikler yerleştirildikten sonra üzeri kat kat toplama taşlarla düzenli olarak örtülmüştür. En üstte de, birbiri üzerine gelecek şekilde iki uzun ve iri taş blok yerleştirilmiştir. Dairesel yerleştirilen bu kütlenin önünde, yine iki sıra halinde dairesel bir örgü yapılmıştır. Bunların üstü de taşlarla örtülmüştür. Dairesel alandan buluntu çıkmadı. Kemiklerin bulunduğu alandan bir tunç parçası ele geçti. Bu bir diadem ya da kemer ucu olabilir. Uzun kemiklerin üst üste düzenli yerleştirilmesinden ölünün başka bir yerden getirilerek buraya gömüldüğü fikrini vermektedir. Mezar Ü4 taş kütlesinin güneyinde iri blok taşlarla bir daire tamamlandığı görülmüştür.
Mezar Ü8: -63 cm'de ulaşılan HÖM03Ü8 mezar küpü el değmemiş, fakat çatlak-kırık olarak ele geçmiştir. Bu yılki çok iri iki küpten biridir. Dışa çekik geniş düz dudaklı, geniş ağızlı, boyunsuz, dibe doğru daralan gövdeli, dört tutamak kulplu, düz diplidir. Omuz üzerinde bulunan üzeri dikey üç oluk-yiv bezemeli tutamak kulpların altında, gövdede,birbirine paralel, yatay kabartı şeklinde iki yalancı tutamak vardır. Kulplar arasında, omuzda geniş bir band şeklinde düzensiz parmak baskı bezeme bulunmaktadır. Ağız açıklığı büyük düz bir taşla örtülmüş, üst koruma taşları tarım nedeniyle kaybolmuş. Mezar 1 'in günümüzdeki tahribatı sırasında HÖM03Ü8 kapak taşının önündeki destek taşları da dağıtılmıştır. Kapak taşı önüne yerleştirilen dış armağan, gaga ağızlı bir testi, şans eseri, in situ olarak kurtulmuştur. HÖM03Ü8 iki gömü içermektedir. İlk gömü geriye iteklenerek, ikinci gömü yapılmıştır. Kemik sıralamasından ikinci gömünün hocker durumunda yatırıldığı izlenmektedir. İkinci bireyin göğsü üzerinde tuttuğu konik başlı bir tunç iğne (HÖM03Ü82), in situ olarak bulunmuştur. Bu iğne, İTÇ3 özellikleri taşımaktadır. Küp dibinde bağımsız olarak ele geçen bir ağırşak (HÖM03Ü8-3) ilk bireye ait olmalıdır.
Mezar Ü9: Bulunan parçalardan ağız açıklığının bir küple kapatıldığı anlaşılan HÖM03Ü9'un da tarım nedeniyle tamamen dağıtıldığı anlaşılmaktadır. Kapak küpünün dışa çekik ağzının geniş dudağı üzerindeki konsantrik dairelerden oluşan bezemesi, HÖM00R20'nin boynu üzerinde koruma amacıyla kullanılan küp ağız parçalarıyla benzeşmektedir.
Mezar Ül1: -67 cm.'de ulaşılmıştır. Koruma taşlarıyla birlikte el değmemiş olarak bulunmuştur. Kapak taşının arkası iri tarla taşlarıyla desteklendikten sonra, bu taşlarla beraber küpün tüm üstü, karnına kadar, iri toplama tarla taşlarıyla korunmaya alınmıştır. Ara boşluklar da daha küçük taşlarla kapatılarak iyice örtülmüştür. Kapak taşının doğu kenarında, destek taşlarının hemen altında gaga ağızlı bir testi ve arkasında bir çömlek bulunmuştur. Bu dış mezar armağanlarının hemen arkasında, küp ağzının doğu önünde kafatası parçası ile, kafatası parçasının altında ve küp ağzının doğu yanında bir kaç uzun kemik parçası bulunmuştur. HÖM03Üll iki birey vermiştir. İlk birey geriye iteklenerek ikinci gömü yapılmıştır. Küp ağzı önünde ele geçen kemikler, ikinci gömüye yer açılması eylemi sırasında dışarı çekilen toprakla çıkan birinci bireye ait iskelet parçaları olabilir. Küp içinde ikinci bireyin cranium'u çok dağılmış, diğer kemiklerinin sıralanmasından hocker durumunda yatırıldığı anlaşılmaktadır. Küp dibinde, kemiklerin arasında görülen farklı boyuttaki üç çömlekçik (HÖM03Üll-1, 2, 3) birinci gömüye ait olsa gerek. Kemiklerin görünümünden ilk bireyin, ikinci bireyden daha genç, iki erişkin oldukları anlaşılmaktadır.
Demirci Höyük ve Semayükten sonra, Anadolu'nun en büyük Tunç Çağı mezarlığı olduğunu düşündüğümüz Harmanören Mezarlığı'nda, daha önceki yıllarda İTÇ3 ve OTÇ başlarnı veren buluntulara rastlamıştık. Bu yılki kazılarımızda ele geçen buluntular genellikle İTÇ2 ve İTÇ3 safhalarına aittir. Bu yıl yeni küp formları da elde ettik. Özellikle Mezar Ü7 ve Üll, her şeyiyle tüm olarak bulunmalarıyla mezar yapısı hakkında bizi aydınlattı. Mezar Ü4 de, mezar yapısı olarak ilk defa karşımıza çıkmaktadır.

nik · 11 Ara 2017

Issyk mezar höyükleri.

nik

Süper Moderatör

nik

Süper Moderatör

nik

Süper Moderatör

nik

Süper Moderatör