bunu kim uydurmus olakii

Gun gecmiyorki dingilin biri icat cikarmasinn..bir yabanci gezi seyahat dergisinde gordum.......paylasiyim dedim.

isa mesih, bir gün çölde gezinirken, ağlayan bir ihtyar görmüş ve yanına yaklaşıp, derdini sormuş. ihtiyar:
- kaybolan oğlumu arıyorum ama artık umudu kesmek üzereyim..
deyince isa mesih yaşlı adama acımış ve:
- oğlunu beraber arayalım..
demiş. ve sonra sormuş:
- peki, oğlunu tanıyacağımız bir işaret, bir iz var mı? mesela doğum lekesi filan...
ihtiyar:
-evet, oğlumun ellerinde ve ayaklarında çiviler vardı...
isa mesih'in gözleri dolmuş ve haykırmış:
-baba!!!
ihtiyar da haykırmış:
-pinokyo!!!

Adam bir gün bir petshopa giriyo kendisine en yakın duran papağanı gösterek
-pardon bunun fiyatı nedir diyor
-10000$ efendim
-neden bu kadar pahalı peki
-efendim o 300 tane kelime biliyor
biraz uzaktaki papağanı işaret ederek
-peki bunun fiyatı nedir
-20000$ efendim
-peki bu neden pahalı
-o aynı kelimeleri hem ingilizce hem türkçe söylüyor
onun yanındaki papağanı göstererek
-bunun fiyatı nedir
-30000$ efendim buda kelimeleri her dilde söylüyor
adam biraz daha bakındıktan sonra dükkanın yüksek bir yerinde asılı olan papağanı görüyor ve soruyor
-bunun fiyatı nedir
-100000$ efendim
-bunun özelliği nedir
-valla bu pek konuşmuyo ama ordaki 3 papağan buna "hocam" diyorlar

:zuhaha:

çiftçi tavuklari için hiç yorulmayan bir horoz almak için pazara gider.
pazarci : istediginiz herseyi bu horoz yapar, diye azgin mi azgin bir horoz satar bizim çiftçiye. adam çiftlige döner ve horozu kümese koyar koymaz tüyler uçusur, gidaklama sesleri, feryat figan, çiftçi çok memnundur. ama horoz cok azgindir, sadece kumesi degil, çiflikteki hayvanlar, atlar, koyunlar, inekler vs. vs. adam memnundur ama bir yandan da endiselenir, horoz iki günde ölecek diye. horozu tutmaya çalisir ama nafile. neyse der eve girer.
ertesi gün bir bakar ki, horoz ayaklar havada, dili disarda kümesin önünde pestil vaziyette yatiyor ve hatta tepesinde bir akbaba uçusuyor.
çiftçi kendi kendine : ehh iste sana dedim geberecen diye, seklinde söylenir..

horoz, bir gözünü hafif açarak çiftçiye kisik sesle homurdanir;

-hissst! akbabayi kaçirican sus! laaa

ailenin küçük çocuğu yatmadan önce dua okur, babası da onu izlermiş.
bir akşam çocuk yine dua okuyor:
“allahım, annemi, babamı, kardeşlerimi, dedemi, ninemi, teyzemi koru.”
adam, çocuğun dayısını söylemediğini fark etmiş ama üzerinde durmamış.
sabah bir haber: dayı ölmüş!
üç-beş gün sonra çocuk yine duada… bu kez de teyzeyi atlamış… sabah ilk haber: teyze ölmüş!
aradan zaman geçmiş. baba yine kapının eşiğinde çocuğu dinliyor.
bu defa adı geçmeyen kendisi…
adamı almış bir korku… kimin adı geçmese, hakkın rahmetine kavuşuyor.
bütün gece babanın gözüne uyku girmemiş.
sabah bakmış, hâlâ hayatta…
“ulan küçük çocuğun duasına mı kaldık? salaklık bende!” demiş.
inmiş kahvaltıya…
aa, o ne? karısının yüzünden düşen bin parça… gözler ıslak ıslak…
“hanım, ne oldu yahu? bu ne hal?” demiş.
kadın üzgün bir sesle cevap vermiş:
“daha ne olacak? bizim sütçü şakir efendi ölmüş… ona üzüldüm!”